Σύντροφε μου……… μια φράση, που κάποτε είχε μεγάλη αξία και που δυστυχώς σήμερα κομπιάζουμε να πούμε έστω και μεταξύ μας .
Είμαι ένας από αυτούς που το βράδυ των εκλογών του Σεπτέμβρη, πίστευαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν το κυρίαρχο κόμμα και νικητής των εκλογών πράγμα που δεν έγινε , και αυτό με πλήγωσε, με πόνεσε . Η σκέψη μου γύρισε πίσω, πολύ πίσω στα παλιά, τότε που όλοι τρέχαμε για όλους, τότε που η συντροφικότητα ήτανε τρόπος ζωής. Τότε, που είχαμε όλοι τον ίδιο σκοπό και τα ίδια όνειρα.
Τότε, που μ΄ ένα κάλεσμα από τα όργανα του Κόμματος τρέχαμε σαν να έχουμε γιορτή . Τι άλλαξε από τότε σύντροφε μου; Εγώ; Εσύ; Ο μηχανισμός του Κινήματος μας ολόκληρος άλλαξε σύντροφε μου; Γιατί το εμείς έγινε εγώ και το όλοι μαζί έγινε αυτοί , και φταίμε όλοι μας. Όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό το Κίνημα, που από Κίνημα Λαού το αφήσαμε να γίνει κόμμα για λίγους. Και φταίμε γι’ αυτό . Όλοι…… ¨εμείς¨ που τρέξαμε να προλάβουμε να πιάσουμε τα πόστα, μη τυχόν και δεν προφτάσουμε ….... Που φροντίσαμε στη θέση που αφήσαμε, να βάλουμε κάποιον τον οποίο θα ελέγχουμε και που θα κρατάει την πόρτα κλειστή, μην τυχόν και έρθει κάποιος καινούργιος και σταθει εμπόδιο στα σχέδια μας . Τρέξαμε τα ταχθούμε δίπλα στα «πρόσωπα» και να αγωνιστούμε γι’ αυτά, και τι καταφέραμε ; Να κοιταζόμαστε καχύποπτα και να χαρακτηρίζουμε τον καθένα μας α!.... αυτός είναι με τον τάδε α!..... αυτός είναι με τον δείνα και πάει λέγοντας ……… Μ’ αυτά και μ’ αυτά σύντροφε μου, φτάσαμε στο σήμερα.
Το Καστρί μας , που κάποτε έσφυζε από ζωή, είναι άδειο. Την ημέρα των εκλογών η παράταξη να έχει τριάντα κάλπες ακάλυπτες, που με υπεράνθρωπες προσπάθειες ορισμένων «πιστών» ακόμα μελών, τελικά καλύφθηκαν από αντιπροσώπους, δυο μόλις ώρες πριν κλείσουν οι διαδικασίες .
Εσύ που ήσουν σύντροφε μου; Έγειρες την πλάτη στον καναπέ και περίμενες να δεις τα πρώτα αποτελέσματα, ή μήπως νοιαζόσουν περισσότερο για την εξέλιξη της σταυροδοσίας για να δεις αν θα βγει ο «δικός σου» σύντροφε μου;
ΦΤΑΙΜΕ φίλε μου. Φταίμε όλοι μας και πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Δεν φταίει ο άλλος φίλε μου. Φταίω εγώ, φταις εσύ, φταίμε όλοι μας.
Δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς από δω και πέρα σύντροφε μου.
Πρέπει ν’ αρχίσουμε ξανά. Πάλι από την αρχή. Λιθαράκι λιθαράκι, να ξαναχτίσουμε το ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ. Να στρατευτούμε γύρω από τον Πρόεδρο μας που εμείς εκλέξαμε και όλοι μαζί με νέες ιδέες, να κοιτάξουμε με όραμα το μέλλον. Κατάματα. Να ξαναδώσουμε το φως της ελπίδας που τόσο θέλει η κοινωνία από εμάς . Πρέπει να δώσουμε το παρόν, να πάρουμε πρωτοβουλία και να ακούσουμε τον κόσμο. Κάτι θέλει να μας πει και το ξέρεις. Μην κλείνεις τα αυτιά σου..... κάτι νέο έρχεται και έρχεται δυναμικά. Πάρε θέση σύντροφε . Έλα με την κοινωνία , έχει αποφασίσει και θέλει να μετάσχει σ’ αυτή την γιορτή της Συμμετοχικής Δημοκρατίας. Δέξου όλους αυτούς που θέλουν και μπορούν να δημιουργήσουν το ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ , γίνε ένας από αυτούς , στάσου πλάι τους, αρωγός της προσπάθειας τους. Όποιοι κι αν είναι αυτοί..... Πίστεψέ με θα δικαιωθείς .
Σταύρος Φλαμπουριάρης
Μέλος γραμματείας
Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
Είμαι ένας από αυτούς που το βράδυ των εκλογών του Σεπτέμβρη, πίστευαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν το κυρίαρχο κόμμα και νικητής των εκλογών πράγμα που δεν έγινε , και αυτό με πλήγωσε, με πόνεσε . Η σκέψη μου γύρισε πίσω, πολύ πίσω στα παλιά, τότε που όλοι τρέχαμε για όλους, τότε που η συντροφικότητα ήτανε τρόπος ζωής. Τότε, που είχαμε όλοι τον ίδιο σκοπό και τα ίδια όνειρα.
Τότε, που μ΄ ένα κάλεσμα από τα όργανα του Κόμματος τρέχαμε σαν να έχουμε γιορτή . Τι άλλαξε από τότε σύντροφε μου; Εγώ; Εσύ; Ο μηχανισμός του Κινήματος μας ολόκληρος άλλαξε σύντροφε μου; Γιατί το εμείς έγινε εγώ και το όλοι μαζί έγινε αυτοί , και φταίμε όλοι μας. Όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό το Κίνημα, που από Κίνημα Λαού το αφήσαμε να γίνει κόμμα για λίγους. Και φταίμε γι’ αυτό . Όλοι…… ¨εμείς¨ που τρέξαμε να προλάβουμε να πιάσουμε τα πόστα, μη τυχόν και δεν προφτάσουμε ….... Που φροντίσαμε στη θέση που αφήσαμε, να βάλουμε κάποιον τον οποίο θα ελέγχουμε και που θα κρατάει την πόρτα κλειστή, μην τυχόν και έρθει κάποιος καινούργιος και σταθει εμπόδιο στα σχέδια μας . Τρέξαμε τα ταχθούμε δίπλα στα «πρόσωπα» και να αγωνιστούμε γι’ αυτά, και τι καταφέραμε ; Να κοιταζόμαστε καχύποπτα και να χαρακτηρίζουμε τον καθένα μας α!.... αυτός είναι με τον τάδε α!..... αυτός είναι με τον δείνα και πάει λέγοντας ……… Μ’ αυτά και μ’ αυτά σύντροφε μου, φτάσαμε στο σήμερα.
Το Καστρί μας , που κάποτε έσφυζε από ζωή, είναι άδειο. Την ημέρα των εκλογών η παράταξη να έχει τριάντα κάλπες ακάλυπτες, που με υπεράνθρωπες προσπάθειες ορισμένων «πιστών» ακόμα μελών, τελικά καλύφθηκαν από αντιπροσώπους, δυο μόλις ώρες πριν κλείσουν οι διαδικασίες .
Εσύ που ήσουν σύντροφε μου; Έγειρες την πλάτη στον καναπέ και περίμενες να δεις τα πρώτα αποτελέσματα, ή μήπως νοιαζόσουν περισσότερο για την εξέλιξη της σταυροδοσίας για να δεις αν θα βγει ο «δικός σου» σύντροφε μου;
ΦΤΑΙΜΕ φίλε μου. Φταίμε όλοι μας και πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Δεν φταίει ο άλλος φίλε μου. Φταίω εγώ, φταις εσύ, φταίμε όλοι μας.
Δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς από δω και πέρα σύντροφε μου.
Πρέπει ν’ αρχίσουμε ξανά. Πάλι από την αρχή. Λιθαράκι λιθαράκι, να ξαναχτίσουμε το ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ. Να στρατευτούμε γύρω από τον Πρόεδρο μας που εμείς εκλέξαμε και όλοι μαζί με νέες ιδέες, να κοιτάξουμε με όραμα το μέλλον. Κατάματα. Να ξαναδώσουμε το φως της ελπίδας που τόσο θέλει η κοινωνία από εμάς . Πρέπει να δώσουμε το παρόν, να πάρουμε πρωτοβουλία και να ακούσουμε τον κόσμο. Κάτι θέλει να μας πει και το ξέρεις. Μην κλείνεις τα αυτιά σου..... κάτι νέο έρχεται και έρχεται δυναμικά. Πάρε θέση σύντροφε . Έλα με την κοινωνία , έχει αποφασίσει και θέλει να μετάσχει σ’ αυτή την γιορτή της Συμμετοχικής Δημοκρατίας. Δέξου όλους αυτούς που θέλουν και μπορούν να δημιουργήσουν το ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ , γίνε ένας από αυτούς , στάσου πλάι τους, αρωγός της προσπάθειας τους. Όποιοι κι αν είναι αυτοί..... Πίστεψέ με θα δικαιωθείς .
Σταύρος Φλαμπουριάρης
Μέλος γραμματείας
Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
