Διαβάσαμε πριν από λίγο καιρό, όταν όλοι ασχολούμαστε με τα αποτελέσματα των εκλογών και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, τη δημοσιοποίηση εγγράφου του κου. Χατζηευθυμίου προς τον κ. Σουφλιά (άραγε το έλαβε όσο ήταν ακόμη Υπουργός;), με πολύ έντονο ύφος να του καταλογίζει την αθέτηση υπόσχεσης για τη χρηματοδότηση της πλατείας του Αγ. Νικολάου.
Θυμηθήκαμε όταν πριν τρία χρόνια ο νυν Δήμαρχος προκειμένου να πείσει τους πολίτες αυτής της πόλης να τον ψηφίσουν, ένα από τα κεντρικά του επιχειρήματα ήταν ότι ανήκει στην ίδια παράταξη με τη παντοδύναμη, τότε, κυβέρνηση κι ότι λόγω των «γνωριμιών του» αλλά και του αναμενόμενου «σπρωξίματος» θα μπορέσει να φέρει περισσότερους πόρους στην πόλη.
Σήμερα 3 χρόνια μετά , και λίγες μέρες μετά την εκλογική ήττα της παράταξης που ο ίδιος επικαλέστηκε προεκλογικά την εύνοια της, γεγονός που απροκάλυπτα επιβεβαιώθηκε και από τον απερχόμενο Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, προσπαθεί να μας πείσει ότι η Ν.Δ. τον κυνήγησε κιόλας.
Υποστηρίζει ότι ο κος Σουφλιάς αθέτησε την υπόσχεση του για την χρηματοδότηση σχετικά με την ανάπλαση της Πλατείας του Αγ. Νικολάου. Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποια ακριβώς είναι εκείνη η πολιτική που σχεδιάζει την υλοποίηση αναγκαίων παρεμβάσεων στην πόλη μας, στηριζόμενη όχι σε κάποιο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ή θεσμικές δράσεις, αλλά σε υποσχέσεις που έρχονται απ΄το παράθυρο.
Σε μια τέτοια λοιπόν στηρίχθηκε πέρυσι ο ‘Δήμαρχός μας’ όταν με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου προκύρρηξε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ……………. για την ανάπλαση της πλατείας Αγίου Νικολάου. Ακούγεται ωραία αυτή η διαδικασία. Δείχνει τη διάθεση για μεγαλόπνοα έργα, χωρίς την ανάγκη κατάθεσης ιδίας άποψης. Τον ίδιο όρο το χρησιμοποίησε πολλάκις πριν τις δημοτικές εκλογές, αλλά έως τώρα ούτε μια φορά δεν τον έκανε πράξη. Μια βδομάδα μετά την παραπάνω απόφαση για διεθνή διαγωνισμό, έφερε στο ίδιο Δημοτικό Συμβούλιο έτοιμη μελέτη από ιδιώτες μελετητές οι οποίοι δώρισαν την μελέτη (και μπράβο στους νέους επιστήμονες που προσφέρουν εργασία στην πόλη τους, αφιλοκερδώς, χωρίς να ζητάνε χρήματα ή άλλα αξιώματα και θέσεις). Όμως αυτό που δεν κατάλαβε ο «Δήμαρχος μας» είναι ότι δε του δώσανε μελέτη όπως προσδιορίζεται από τον νόμο, αλλά μια παρουσίαση πρότασης παρέμβασης, μια άποψη ουσιαστικά. Δε θα μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε το περιεχόμενο της, καθώς ούτε μηχανικοί είμαστε και ούτε μας πέφτει λόγος καθώς την πρόταση την υιοθέτησε το Δημοτικό Συμβούλιο.
Δε θα ασχοληθούμε ούτε με τη σύμπτωση ότι μια βδομάδα μετά την απόφαση για διεθνή διαγωνισμό, βρέθηκε μια ομάδα νέων επιστημόνων να την έχει ήδη έτοιμη και διαθέσιμη δωρεάν.
Σε μια άλλη τέτοια υπόσχεση πριν από 3 χρόνια του κου Σουφλιά, που αφορούσε αυτή τη φορά στην καταβολή του ποσού των 3 εκ. ευρώ στο Δήμο Ροδίων για το πάρκο Ροδίνι, φαίνεται να στηρίχθηκε ο ‘Δήμαρχος μας’ που μέσα σ΄αυτά τα τρία χρόνια κουβέντα δεν ακούσαμε ν΄αναφερθεί γι΄αυτό το θέμα. Αντίθετα λίγες μέρες πριν τον είδαμε να συμμετέχει στην πρωτοβουλία κάποιων συμπολιτών μας για τον εθελοντικό καθαρισμό του πάρκου. Αναρωτιόμαστε αλήθεια αν ήταν μια συμβολική πράξη ή έμπρακτη απόδειξη της αδυναμίας του να διεκδικήσει τα αυτονόητα, μέσα απ΄ το ρόλο που ο Ροδιακός λαός του εμπιστεύτηκε με τη ψήφο του πριν από τρία χρόνια !
Φαίνεται ο ‘Δήμαρχος μας’ άρχισε να καταλαβαίνει ότι η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού θέλει την Τοπική Αυτοδιοίκηση να μπαίνει και πάλι στο προσκήνιο, αυτόνομη, ανεξάρτητη, διεκδικητική, υπερήφανη. Η πρακτική που επικράτησε τα τελευταία χρόνια και ήθελε τους δημάρχους να λαμβάνουν απ΄το παράθυρο πόρους που έτσι κι αλλιώς τους αντιστοιχούσαν, οφείλοντας πλέον υπακοή και πίστη σε κάποιον υπουργό ή γενικό γραμματέα, είναι μια πρακτική που ανήκει πια στο παρελθόν.
Σήμερα οι Δήμαρχοι που θέλουν να κάνουν δουλεία και να φέρουν πόρους στο Δήμο τους, πρέπει να δουλέψουν με μεθοδικότητα. Να αφήσουν τις σπασμωδικές κινήσεις και να αποτυπώσουν σ’ ένα συνεκτικό πρόγραμμα ανάπτυξης τις αναγκαίες παρεμβάσεις, που χρειάζεται ο τόπος τους. Παρεμβάσεις υποδομών, δομών και θεσμικών δράσεων. Πρέπει κατόπιν να τις ιεραρχήσουν, όχι με βάση τι είναι εύκολο να γίνει αλλά τι είναι περισσότερο αναγκαίο. Κατόπιν να κάνουν τον χρονικό προγραμματισμό τους και με αυτόν να πορευτούν. Τέλος πρέπει να δουλέψουν ώστε και πλήρεις μελέτες να εκπονήσουν αλλά και τις αδειοδοτήσεις να αποκτήσουν, για να μην κλαίγονται μετά ότι όλοι τους κατατρέχουν και για απλούς γραφειοκρατικούς λόγους κάποιοι «κακόβουλοι» τους σταματάνε τα έργα.
Μια διαπίστωση προφανώς πολύ σκληρή για τον κο Χατζηευθυμίου σε σχέση με τα όσα έμαθε στο χώρο στον οποίο μεγάλωσε και ανδρώθηκε πολιτικά (άσχετα αν ο ίδιος δηλώνει μη πολιτικός…..)
Όμως ο κόσμος αλλάζει, η Ελλάδα αλλάζει και η Ρόδος γίνεται μέρος αυτής της αλλαγής.
" καλές γιορτές και καλή (προεκλογική) χρονιά !
Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
neoisosialistes@mail.gr - http://neoisosialistes.blogspot.com/
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
σκουπίδια - σκορπίδια
Να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ η Ελλάδα άλλαξε. Καμία σχέση δεν έχει η Ελλάδα του 1981 με αυτή του 2004. Μαζί άλλαξαν και οι άνθρωποι και οι κοινωνίες. Οι μεγάλες αλλαγές είναι πάντα πρόσφορο έδαφος για τη δημιουργία νέων ειδών. Πολιτικοί με όραμα, με πολιτικό λόγο και ικανότητες αναδείχθηκαν μέσα σ’ αυτή την εποχή αλλαγής, πρωταγωνίστησαν σε κεντρικό επίπεδο και κάποιοι έγιναν σύγχρονοι μύθοι. Στελέχη αναδείχθηκαν και σε περιφερειακό επίπεδο και προσέφεραν επίσης στη δική τους, τοπική κοινωνία. Στατιστικά είναι αδύνατον, μέσα στους παραπάνω, να μην υπάρξουν και πολιτικοί κατώτεροι των απαιτήσεων αλλά και να μην παρουσιασθούν στελέχη ανάξια, που αμαυρώνουν το κίνημα στο οποίο λειτουργούν. Άτομα που για προσωπικό όφελος, καπηλεύτηκαν την εμπιστοσύνη του κόμματος, ξεγέλασαν συντρόφους, φοβέρισαν κάποιους άλλους κι αναρριχήθηκαν σε διοικητική ισχύ κι επιρροή. Το μυαλό όλων εδώ στη μικρό μας κόσμο, τα Δωδεκάνησα και ιδιαίτερα του νησιού της Ρόδου πηγαίνει σε διάφορα πρόσωπα, αλλά πάντα όλοι καταλήγουν στο ίδιο. Τι κι αν έστω και καθυστερημένα το κόμμα αντέδρασε στην ενοχλητική οσμή και πέταξε τα σκουπίδια έξω. Η ντροπή του κινήματος μας σε τοπικό επίπεδο, για το οποίο χρόνια τώρα απολογούμαστε είναι ανάμεσα μας – ζει και σίγουρα βασιλεύει. Ακόμη ζητάμε συγνώμη για τη δυσοσμία που χρόνια τώρα δεν αναδύεται από τον χώρο μας αλλά από τους απέναντι που μάζεψαν τα σκουπίδια μας, για να τα ψαχουλέψουν αρχικά αλλά εν τέλει τα έβαλαν στη βιτρίνα τους.
Το αμάρτημα το κουβαλάμε πλέον όλοι κι εμείς και οι απέναντι (εντάξει …. περισσότερο εμείς). Με την αδιαφορία μας, την ανοχή μας, τη τεμπελιά μας, την απληστία μας, το φόβο μας, το αφήσαμε χρόνια τώρα και γιγαντώθηκε. Για τη συγχώρεση, ομολογείς, μετανοείς και ελπίζεις στη λύτρωση.
Η λύτρωση θα έρθει από το σύνολο τη κοινωνίας που θα αποφασίσει ότι δε χωράει πια άλλο μελάνι στη σελίδα και θα γυρίσει νέα σελίδα. Αυτή θα την κρατήσουμε καθαρή, αυτό είναι υπόσχεση.
Το αμάρτημα το κουβαλάμε πλέον όλοι κι εμείς και οι απέναντι (εντάξει …. περισσότερο εμείς). Με την αδιαφορία μας, την ανοχή μας, τη τεμπελιά μας, την απληστία μας, το φόβο μας, το αφήσαμε χρόνια τώρα και γιγαντώθηκε. Για τη συγχώρεση, ομολογείς, μετανοείς και ελπίζεις στη λύτρωση.
Η λύτρωση θα έρθει από το σύνολο τη κοινωνίας που θα αποφασίσει ότι δε χωράει πια άλλο μελάνι στη σελίδα και θα γυρίσει νέα σελίδα. Αυτή θα την κρατήσουμε καθαρή, αυτό είναι υπόσχεση.
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
Απίστευτα πράγματα στο Δήμο Ροδίων............
Απίστευτα πράγματα στο Δήμο Ροδίων. Είναι προφανές πως, σωρεία λαθών της Δημοτικής Αρχής είχε ως αποτέλεσμα οι 53 οικογένειες των εργαζομένων αλλά και ακόμη 12 των συμβασιούχων στη ΔΕΥΑΡ, μετά από πολλά χρόνια εργασίας και πραγματικής προφοράς στο τόπο μας να βρίσκονται σε απόγνωση. Πως γίνεται μετά από τόση υπομονή αλλά κυρίως πίστη στους «ξερόλες», να πληρώνουν αυτοί (και μόνο αυτοί) τα σπασμένα. Μαζί με αυτούς κοντά και καμιά τριανταριά που τους τελευταίους μήνες προσπάθησαν να τακτοποιηθούν κι αυτοί στη ΔΕΥΑΡ.
Φυσικά ο Δήμαρχος, πιστός πολιτικός κλώνος του πρωθυπουργού (θα κολακευτεί αλλά δεν είναι φιλοφρόνηση), όχι μόνο αποποιείται τις ευθύνες του και ρίχνει το ανάθεμα στους «άλλους» αλλά προσπαθεί να βγάλει και πολιτικά οφέλη.
ΝΑΙ, πολλοί έλληνες εδώ και πολλές δεκαετίες (και προ ΠΑΣΟΚ), αρχικά με μια σύμβαση για να καλύψουν μια περίοδο ανάγκης δικιά τους ή του δημοσίου που τη διαδέχτηκαν άλλες συμβάσεις (γιατί το Δημόσιο που είναι μονίμως υποστελεχωμένο τους είχε ανάγκη), συμπληρώνουν πολλά χρόνια απασχολούμενοι αποκλειστικά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι η γραφειοκρατία που βόλευε κάποιους για να είναι αναγκαίοι οι ίδιοι στο σύστημα, αλλά είναι και τα σύστημα που παίρνει για όμηρους τους πιο αδύναμους : αυτούς που πρέπει να δουλέψουν, για να ζήσουν.
Ήταν θέμα χρόνου, με τον «εξευρωπαϊσμό» της χώρας μας (και αυτό πιστώνεται ή χρεώνεται στο ΠΑΣΟΚ) αυτή η νοσηρή κατάσταση να τερματίσει (αν και τελικά συνεχίζεται). Δεν ήταν απλώς όμως ευρωπαϊκή επιταγή, ήταν πολιτική βούληση του ΠΑΣΟΚ, να υπάρχει αξιοκρατία στις προσλήψεις, για λόγους ισονομίας, για τη βελτίωση του δημόσιου τομέα, για να σταματήσει το εμπόριο ελπίδας από τους επιτήδειους της πολιτικής. Δυστυχώς η αλλαγή πορείας της χώρας το 2004 (προς τα πίσω), είχε ως αποτέλεσμα το διαδικασία αυτή να τη καθορίσει η ΝΔ, με του δικούς της όρους : τους παλιούς, της προχειρότητας, της αδιαφορίας, της καιροσκοπίας. Έτσι ενώ κ. Καραμανλής ξεκάθαρα δεσμεύτηκε για την τακτοποίηση 250.000 συμβασιούχων μόλις λίγες βδομάδες πριν κλέψει τη ψήφο τους, όπως έκανε άλλωστε και με τους τρίτεκνους, προέβη σε ένα πρόχειρο νομοθέτημα (του Παυλόπουλου) που τακτοποίησε καμιά 60αριά χιλιάδες μόνο, έναν στους τέσσερις. Σε όσους τακτοποιήθηκαν : τα εύσημα στον κ. Καραμανλή, όσοι έμειναν απ’ έξω : το ανάθεμα στους «άλλους» – τους προηγούμενους.
Ο τόπος μας, μικρογραφία της χώρας μας, είχε κι αυτός τέτοιες περιπτώσεις σε δημόσιες υπηρεσίες, δημόσιους φορείς και Δήμους. Κρίνοντας, ίσως τοπικιστικά, οι άνθρωποι της ΑΔΕΚΤ ήταν αυτοί με τη μεγαλύτερη προσφορά, αφού συνέβαλαν στην αναβάθμιση στη Χάλκη, στην αναστύλωση του ΡΟΔΩΝ, στα υπόγεια δίκτυα, στη κατασκευή δομών πρόνοιας, στο λιμάνι και πολλά πολλά ακόμη, αλλά και τη στήριξη γενικότερα του Δήμου στη μεταβατική περίοδο της προηγούμενης δεκαετίας όπου οι ευθύνες των δήμων γιγαντώθηκαν ενώ οι δήμοι απλώς μεγάλωσαν λιγάκι.
Οι άνθρωποι της ΑΔΕΚΤ, μετά από τόσα χρόνια στις υπηρεσίες του Δήμου, κάποιοι από αυτούς ήταν ήδη αορίστου (οι περισσότεροι) σύμφωνα με τους χαλαρούς νόμους που ίσχυαν τα πρώτα δύο, πέντε, δέκα χρόνια της απασχόλησης τους. Κάποιοι άλλοι δικαιούταν με το νόμο (αυτόν το λειψό του Παυλόπουλου) να γίνουν αορίστου, άλλοι στην ΑΔΕΚΤ, γιατί εκεί δούλευαν, και άλλοι στο Δήμο, γιατί αυτοί εκεί δούλευαν στη πράξη. Για αυτό οι πρώτοι είχαν απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο και οι επόμενοι από το υπηρεσιακό όπως τάζει ο παραπάνω νόμος και όχι γιατί υπήρξε διάκριση, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Δήμαρχος και η παρεούλα του (άλλωστε όλους τους αποκαλούν «πασόκους», οπότε που η διαφορά τους;).
Σύμφωνα και με το σημερινό δημοτικό συμβούλιο και με όλα τα έγγραφα, όλοι τους κάλυπταν διαρκείς και πάγιες ανάγκες του δήμου ή της ΑΔΕΚΤ για πολλά χρόνια και ήταν αορίστου χρόνου στις 31/12/2005. Ακόμη όλοι δούλευαν κανονικά στις 31/12/2006, χωρίς να τίθεται αμφιβολία για το εργασιακό τους μέλλον. Ήταν ήδη αορίστου στην ΑΔΕΚΤ ενώ κάποιοι περίμεναν ακόμη την απόφαση του ΑΣΕΠ για την τακτοποίηση τους στην ΑΔΕΚΤ ή στο Δήμο. ΝΑΙ, πολλοί ήταν απλήρωτοι : είτε γιατί ο προηγούμενος Δήμαρχος πήρε τους μισθούς στο σπίτι του … είτε γιατί η Περιφέρεια (ο καλύτερος σύμμαχος του σημερινού Δημάρχου) σταμάτησε ξαφνικά να εγκρίνει (αν και το έκανε παλαιότερα), τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που αποτελούσε κύριο έσοδο της τα τελευταία χρόνια, καθώς όπως προαναφέρθηκε πολλοί δούλευαν και παρήγαν έργο στο Δήμο και όχι στην ΑΔΕΚΤ. Ο καθένας μας πιστεύει την εκδοχή που θεωρεί πιο λογική.
Το ζητούμενο είναι ότι στις 31/12/2006 οι εργαζόμενοι είχαν σταθερή και σίγουρη δουλειά και με τη Περιφέρεια πλέον σύμμαχο από 1/1/2007 και 25 εκ. ευρώ επιπλέον δανεικά στο ταμείο για να καλυφθούν μεταξύ άλλων «όλα τα χρέη» (διαβεβαίωση του σημερινού Δημάρχου στο Δημοτικό Συμβούλιο όταν ζητούσε το Δάνειο) θα περίμενε κανείς ότι καλύτερες ημέρες ερχόντουσαν για αυτούς τους εργαζόμενους. Οι εργολάβοι πληρώθηκαν, οι προμηθευτές πληρωθήκανε επίσης, οι εργαζόμενοι φυσικά ακόμη περιμένουν αρκετά χρωστούμενα (οι προτεραιότητες των δεξιών δεν αλλάζουν ούτε στο κέντρο ούτε στην επαρχία).
Το χειρότερο όμως είναι ότι η δεύτερη σημαντική απόφαση της νέας δημοτικής αρχής (μετά το δάνειο) ήταν η διάλυση της ΑΔΕΚΤ. Η πρώτη δημοτική επιχείρηση που έπρεπε να κλείσει από τις χιλιάδες στην Ελλάδα που είχαν έλλειμμα τα τελευταία τρία χρόνια, έπρεπε να ήταν η δική μας (γιατί ;). Ούτε προσπάθεια να σωθεί και να μην διαταραχτεί η εργασιακή σχέση τόσων εργαζόμένων, αλλά και ούτε άγχος για το τι μπορεί να προκύψει με τις εκκρεμείς υποθέσεις. Βλέπετε κάποιοι από αυτούς δούλευαν σε καντίνες κι επιχειρήσεις. Μήπως εκεί έπρεπε να προσληφθούν τα «δικά μας παιδιά» ; Μήπως έπρεπε να υπάρχει και λόγος για να δοθούν τα ακίνητα του Δήμου σε Δημοτική Επιχείρηση για να γίνει η «υποσχόμενη αξιοποίηση» τους ;
Επιφυλάξεις υπήρχαν από πολλούς αλλά κανείς δε τόλμησε να τις πει δυνατά, μη τυχόν και αποτελέσει αιτία και κάτι πάει στραβά στις ακροβασίες που έτσι κι αλλιώς ήταν αποφασισμένος (και όπως πάντα ανένδοτος) ο Δήμαρχος της πόλης να επιχειρήσει. Έτσι, από ένα νέο, μόλις δυο μηνών στα καθήκοντα του, Δήμαρχο, μ’ ένα νέο, επίσης δυο μηνών, Δημοτικό Κώδικα και με ένα λειψό πρόχειρο νομοθέτημα (Παυλόπουλου) όπου ήδη είχε δημιουργήσει προβλήματα στην υπόλοιπη Ελλάδα, τσουβαλιάστηκαν 53 εργαζόμενοι λες κι αποτελούσαν όλοι την ίδια περίπτωση. Όμως άλλοι ήταν ήδη αορίστου, άλλοι γινόντουσαν αορίστου στην ΑΔΕΚΤ και άλλοι στο Δήμο. Άλλοι είχαν δεκαετές στη πλάτη τους κι άλλοι μερικά χρόνια. Άλλοι είχαν μία σύμβαση και άλλοι πολλές περισσότερες.
Ήταν και η βροντερή σιγουριά του Δημάρχου και η διαβεβαίωση του (αλήθεια τελικά τι αξίζει πλέον η κάθε διαβεβαίωση του ;) ότι δεν πρόκειται να κινδυνέψουν οι εργαζόμενοι και ότι με αυτή τη κίνηση τακτοποιούνται οριστικά και ποιος τολμούσε τότε να αμφισβητήσει τις ελπίδες τόσων ανθρώπων που ακόμη εμπιστευόντουσαν αυτούς που τα ήξεραν όλα. Ποιος θα πίστευε ότι θα έμεναν κενά και παραλείψεις, ώστε οποιαδήποτε αυστηρή υπάλληλος κεντρικής υπηρεσίας ή οποιαδήποτε καταγγελία (σκληρή όσο και το αίτιο που τη προκάλεσε, αλλά 53 και ακόμη 12 φορές πιο οδυνηρή), θα ήταν ικανά να τα τινάξουν όλα στον αέρα και να ντροπιάσουν μια ολόκληρη κοινωνία. Ποιος θα πίστευε ότι το πρόσφατο «ο Δήμος αναλαμβάνει την ευθύνη» θα σήμαινε εντολή την επόμενη ημέρα για απόλυση (ωραία ευθύνη), αλλά και προσπάθεια υφαρπαγής της υπογραφής των υπαλλήλων στην απόλυση τους ώστε να απαλλαγούν των πιθανών ευθυνών τους, οι σημερινοί μας «υπεύθυνοι» άρχοντες. Ποιος θα πίστευε ότι αυτοί που τόσο καιρό ζήταγαν τα εύσημα για την τακτοποίηση τους, τώρα ρίχνουν και πάλι το ανάθεμα στους «άλλους» – τους προηγούμενους, (κι ας πέρασαν δύο έτη τοπικά και πέντε κεντρικά).
Ελπίζουμε (δυστυχώς δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο) ο αγώνας αυτών των ανθρώπων, των ανθρώπων μας, να δικαιωθεί και να ηρεμήσουν όπως πρέπει αυτοί και οι οικογένειες τους. Και όπως γινόταν έως τώρα, ας πάρει τα εύσημα οποιοσδήποτε, δεν ασχοληθήκαμε και δε θα ασχοληθούμε με αυτή τη διαδικασία.
Καλή τύχη σύντροφοι (πασόκοι και μη).
Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
neoisosialistes@mail.gr - http://neoisosialistes.blogspot.com
Φυσικά ο Δήμαρχος, πιστός πολιτικός κλώνος του πρωθυπουργού (θα κολακευτεί αλλά δεν είναι φιλοφρόνηση), όχι μόνο αποποιείται τις ευθύνες του και ρίχνει το ανάθεμα στους «άλλους» αλλά προσπαθεί να βγάλει και πολιτικά οφέλη.
ΝΑΙ, πολλοί έλληνες εδώ και πολλές δεκαετίες (και προ ΠΑΣΟΚ), αρχικά με μια σύμβαση για να καλύψουν μια περίοδο ανάγκης δικιά τους ή του δημοσίου που τη διαδέχτηκαν άλλες συμβάσεις (γιατί το Δημόσιο που είναι μονίμως υποστελεχωμένο τους είχε ανάγκη), συμπληρώνουν πολλά χρόνια απασχολούμενοι αποκλειστικά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι η γραφειοκρατία που βόλευε κάποιους για να είναι αναγκαίοι οι ίδιοι στο σύστημα, αλλά είναι και τα σύστημα που παίρνει για όμηρους τους πιο αδύναμους : αυτούς που πρέπει να δουλέψουν, για να ζήσουν.
Ήταν θέμα χρόνου, με τον «εξευρωπαϊσμό» της χώρας μας (και αυτό πιστώνεται ή χρεώνεται στο ΠΑΣΟΚ) αυτή η νοσηρή κατάσταση να τερματίσει (αν και τελικά συνεχίζεται). Δεν ήταν απλώς όμως ευρωπαϊκή επιταγή, ήταν πολιτική βούληση του ΠΑΣΟΚ, να υπάρχει αξιοκρατία στις προσλήψεις, για λόγους ισονομίας, για τη βελτίωση του δημόσιου τομέα, για να σταματήσει το εμπόριο ελπίδας από τους επιτήδειους της πολιτικής. Δυστυχώς η αλλαγή πορείας της χώρας το 2004 (προς τα πίσω), είχε ως αποτέλεσμα το διαδικασία αυτή να τη καθορίσει η ΝΔ, με του δικούς της όρους : τους παλιούς, της προχειρότητας, της αδιαφορίας, της καιροσκοπίας. Έτσι ενώ κ. Καραμανλής ξεκάθαρα δεσμεύτηκε για την τακτοποίηση 250.000 συμβασιούχων μόλις λίγες βδομάδες πριν κλέψει τη ψήφο τους, όπως έκανε άλλωστε και με τους τρίτεκνους, προέβη σε ένα πρόχειρο νομοθέτημα (του Παυλόπουλου) που τακτοποίησε καμιά 60αριά χιλιάδες μόνο, έναν στους τέσσερις. Σε όσους τακτοποιήθηκαν : τα εύσημα στον κ. Καραμανλή, όσοι έμειναν απ’ έξω : το ανάθεμα στους «άλλους» – τους προηγούμενους.
Ο τόπος μας, μικρογραφία της χώρας μας, είχε κι αυτός τέτοιες περιπτώσεις σε δημόσιες υπηρεσίες, δημόσιους φορείς και Δήμους. Κρίνοντας, ίσως τοπικιστικά, οι άνθρωποι της ΑΔΕΚΤ ήταν αυτοί με τη μεγαλύτερη προσφορά, αφού συνέβαλαν στην αναβάθμιση στη Χάλκη, στην αναστύλωση του ΡΟΔΩΝ, στα υπόγεια δίκτυα, στη κατασκευή δομών πρόνοιας, στο λιμάνι και πολλά πολλά ακόμη, αλλά και τη στήριξη γενικότερα του Δήμου στη μεταβατική περίοδο της προηγούμενης δεκαετίας όπου οι ευθύνες των δήμων γιγαντώθηκαν ενώ οι δήμοι απλώς μεγάλωσαν λιγάκι.
Οι άνθρωποι της ΑΔΕΚΤ, μετά από τόσα χρόνια στις υπηρεσίες του Δήμου, κάποιοι από αυτούς ήταν ήδη αορίστου (οι περισσότεροι) σύμφωνα με τους χαλαρούς νόμους που ίσχυαν τα πρώτα δύο, πέντε, δέκα χρόνια της απασχόλησης τους. Κάποιοι άλλοι δικαιούταν με το νόμο (αυτόν το λειψό του Παυλόπουλου) να γίνουν αορίστου, άλλοι στην ΑΔΕΚΤ, γιατί εκεί δούλευαν, και άλλοι στο Δήμο, γιατί αυτοί εκεί δούλευαν στη πράξη. Για αυτό οι πρώτοι είχαν απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο και οι επόμενοι από το υπηρεσιακό όπως τάζει ο παραπάνω νόμος και όχι γιατί υπήρξε διάκριση, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Δήμαρχος και η παρεούλα του (άλλωστε όλους τους αποκαλούν «πασόκους», οπότε που η διαφορά τους;).
Σύμφωνα και με το σημερινό δημοτικό συμβούλιο και με όλα τα έγγραφα, όλοι τους κάλυπταν διαρκείς και πάγιες ανάγκες του δήμου ή της ΑΔΕΚΤ για πολλά χρόνια και ήταν αορίστου χρόνου στις 31/12/2005. Ακόμη όλοι δούλευαν κανονικά στις 31/12/2006, χωρίς να τίθεται αμφιβολία για το εργασιακό τους μέλλον. Ήταν ήδη αορίστου στην ΑΔΕΚΤ ενώ κάποιοι περίμεναν ακόμη την απόφαση του ΑΣΕΠ για την τακτοποίηση τους στην ΑΔΕΚΤ ή στο Δήμο. ΝΑΙ, πολλοί ήταν απλήρωτοι : είτε γιατί ο προηγούμενος Δήμαρχος πήρε τους μισθούς στο σπίτι του … είτε γιατί η Περιφέρεια (ο καλύτερος σύμμαχος του σημερινού Δημάρχου) σταμάτησε ξαφνικά να εγκρίνει (αν και το έκανε παλαιότερα), τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που αποτελούσε κύριο έσοδο της τα τελευταία χρόνια, καθώς όπως προαναφέρθηκε πολλοί δούλευαν και παρήγαν έργο στο Δήμο και όχι στην ΑΔΕΚΤ. Ο καθένας μας πιστεύει την εκδοχή που θεωρεί πιο λογική.
Το ζητούμενο είναι ότι στις 31/12/2006 οι εργαζόμενοι είχαν σταθερή και σίγουρη δουλειά και με τη Περιφέρεια πλέον σύμμαχο από 1/1/2007 και 25 εκ. ευρώ επιπλέον δανεικά στο ταμείο για να καλυφθούν μεταξύ άλλων «όλα τα χρέη» (διαβεβαίωση του σημερινού Δημάρχου στο Δημοτικό Συμβούλιο όταν ζητούσε το Δάνειο) θα περίμενε κανείς ότι καλύτερες ημέρες ερχόντουσαν για αυτούς τους εργαζόμενους. Οι εργολάβοι πληρώθηκαν, οι προμηθευτές πληρωθήκανε επίσης, οι εργαζόμενοι φυσικά ακόμη περιμένουν αρκετά χρωστούμενα (οι προτεραιότητες των δεξιών δεν αλλάζουν ούτε στο κέντρο ούτε στην επαρχία).
Το χειρότερο όμως είναι ότι η δεύτερη σημαντική απόφαση της νέας δημοτικής αρχής (μετά το δάνειο) ήταν η διάλυση της ΑΔΕΚΤ. Η πρώτη δημοτική επιχείρηση που έπρεπε να κλείσει από τις χιλιάδες στην Ελλάδα που είχαν έλλειμμα τα τελευταία τρία χρόνια, έπρεπε να ήταν η δική μας (γιατί ;). Ούτε προσπάθεια να σωθεί και να μην διαταραχτεί η εργασιακή σχέση τόσων εργαζόμένων, αλλά και ούτε άγχος για το τι μπορεί να προκύψει με τις εκκρεμείς υποθέσεις. Βλέπετε κάποιοι από αυτούς δούλευαν σε καντίνες κι επιχειρήσεις. Μήπως εκεί έπρεπε να προσληφθούν τα «δικά μας παιδιά» ; Μήπως έπρεπε να υπάρχει και λόγος για να δοθούν τα ακίνητα του Δήμου σε Δημοτική Επιχείρηση για να γίνει η «υποσχόμενη αξιοποίηση» τους ;
Επιφυλάξεις υπήρχαν από πολλούς αλλά κανείς δε τόλμησε να τις πει δυνατά, μη τυχόν και αποτελέσει αιτία και κάτι πάει στραβά στις ακροβασίες που έτσι κι αλλιώς ήταν αποφασισμένος (και όπως πάντα ανένδοτος) ο Δήμαρχος της πόλης να επιχειρήσει. Έτσι, από ένα νέο, μόλις δυο μηνών στα καθήκοντα του, Δήμαρχο, μ’ ένα νέο, επίσης δυο μηνών, Δημοτικό Κώδικα και με ένα λειψό πρόχειρο νομοθέτημα (Παυλόπουλου) όπου ήδη είχε δημιουργήσει προβλήματα στην υπόλοιπη Ελλάδα, τσουβαλιάστηκαν 53 εργαζόμενοι λες κι αποτελούσαν όλοι την ίδια περίπτωση. Όμως άλλοι ήταν ήδη αορίστου, άλλοι γινόντουσαν αορίστου στην ΑΔΕΚΤ και άλλοι στο Δήμο. Άλλοι είχαν δεκαετές στη πλάτη τους κι άλλοι μερικά χρόνια. Άλλοι είχαν μία σύμβαση και άλλοι πολλές περισσότερες.
Ήταν και η βροντερή σιγουριά του Δημάρχου και η διαβεβαίωση του (αλήθεια τελικά τι αξίζει πλέον η κάθε διαβεβαίωση του ;) ότι δεν πρόκειται να κινδυνέψουν οι εργαζόμενοι και ότι με αυτή τη κίνηση τακτοποιούνται οριστικά και ποιος τολμούσε τότε να αμφισβητήσει τις ελπίδες τόσων ανθρώπων που ακόμη εμπιστευόντουσαν αυτούς που τα ήξεραν όλα. Ποιος θα πίστευε ότι θα έμεναν κενά και παραλείψεις, ώστε οποιαδήποτε αυστηρή υπάλληλος κεντρικής υπηρεσίας ή οποιαδήποτε καταγγελία (σκληρή όσο και το αίτιο που τη προκάλεσε, αλλά 53 και ακόμη 12 φορές πιο οδυνηρή), θα ήταν ικανά να τα τινάξουν όλα στον αέρα και να ντροπιάσουν μια ολόκληρη κοινωνία. Ποιος θα πίστευε ότι το πρόσφατο «ο Δήμος αναλαμβάνει την ευθύνη» θα σήμαινε εντολή την επόμενη ημέρα για απόλυση (ωραία ευθύνη), αλλά και προσπάθεια υφαρπαγής της υπογραφής των υπαλλήλων στην απόλυση τους ώστε να απαλλαγούν των πιθανών ευθυνών τους, οι σημερινοί μας «υπεύθυνοι» άρχοντες. Ποιος θα πίστευε ότι αυτοί που τόσο καιρό ζήταγαν τα εύσημα για την τακτοποίηση τους, τώρα ρίχνουν και πάλι το ανάθεμα στους «άλλους» – τους προηγούμενους, (κι ας πέρασαν δύο έτη τοπικά και πέντε κεντρικά).
Ελπίζουμε (δυστυχώς δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο) ο αγώνας αυτών των ανθρώπων, των ανθρώπων μας, να δικαιωθεί και να ηρεμήσουν όπως πρέπει αυτοί και οι οικογένειες τους. Και όπως γινόταν έως τώρα, ας πάρει τα εύσημα οποιοσδήποτε, δεν ασχοληθήκαμε και δε θα ασχοληθούμε με αυτή τη διαδικασία.
Καλή τύχη σύντροφοι (πασόκοι και μη).
Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
neoisosialistes@mail.gr - http://neoisosialistes.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
