σκουπίδια - σκορπίδια

Να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ η Ελλάδα άλλαξε. Καμία σχέση δεν έχει η Ελλάδα του 1981 με αυτή του 2004. Μαζί άλλαξαν και οι άνθρωποι και οι κοινωνίες. Οι μεγάλες αλλαγές είναι πάντα πρόσφορο έδαφος για τη δημιουργία νέων ειδών. Πολιτικοί με όραμα, με πολιτικό λόγο και ικανότητες αναδείχθηκαν μέσα σ’ αυτή την εποχή αλλαγής, πρωταγωνίστησαν σε κεντρικό επίπεδο και κάποιοι έγιναν σύγχρονοι μύθοι. Στελέχη αναδείχθηκαν και σε περιφερειακό επίπεδο και προσέφεραν επίσης στη δική τους, τοπική κοινωνία. Στατιστικά είναι αδύνατον, μέσα στους παραπάνω, να μην υπάρξουν και πολιτικοί κατώτεροι των απαιτήσεων αλλά και να μην παρουσιασθούν στελέχη ανάξια, που αμαυρώνουν το κίνημα στο οποίο λειτουργούν. Άτομα που για προσωπικό όφελος, καπηλεύτηκαν την εμπιστοσύνη του κόμματος, ξεγέλασαν συντρόφους, φοβέρισαν κάποιους άλλους κι αναρριχήθηκαν σε διοικητική ισχύ κι επιρροή. Το μυαλό όλων εδώ στη μικρό μας κόσμο, τα Δωδεκάνησα και ιδιαίτερα του νησιού της Ρόδου πηγαίνει σε διάφορα πρόσωπα, αλλά πάντα όλοι καταλήγουν στο ίδιο. Τι κι αν έστω και καθυστερημένα το κόμμα αντέδρασε στην ενοχλητική οσμή και πέταξε τα σκουπίδια έξω. Η ντροπή του κινήματος μας σε τοπικό επίπεδο, για το οποίο χρόνια τώρα απολογούμαστε είναι ανάμεσα μας – ζει και σίγουρα βασιλεύει. Ακόμη ζητάμε συγνώμη για τη δυσοσμία που χρόνια τώρα δεν αναδύεται από τον χώρο μας αλλά από τους απέναντι που μάζεψαν τα σκουπίδια μας, για να τα ψαχουλέψουν αρχικά αλλά εν τέλει τα έβαλαν στη βιτρίνα τους.
Το αμάρτημα το κουβαλάμε πλέον όλοι κι εμείς και οι απέναντι (εντάξει …. περισσότερο εμείς). Με την αδιαφορία μας, την ανοχή μας, τη τεμπελιά μας, την απληστία μας, το φόβο μας, το αφήσαμε χρόνια τώρα και γιγαντώθηκε. Για τη συγχώρεση, ομολογείς, μετανοείς και ελπίζεις στη λύτρωση.
Η λύτρωση θα έρθει από το σύνολο τη κοινωνίας που θα αποφασίσει ότι δε χωράει πια άλλο μελάνι στη σελίδα και θα γυρίσει νέα σελίδα. Αυτή θα την κρατήσουμε καθαρή, αυτό είναι υπόσχεση.