Είναι αδιαπραγμάτευτο ότι στα πλαίσια του νέου σχεδίου διοικητικής μεταρρύθμισης «Καλλικράτης» και όσον αφορά στο νησιωτικό χώρο, τον τρόπο οργάνωσης μας θα τον καθορίσουμε οι νησιώτες.
Για τα περισσότερα νησιά είναι αυτονόητη η επιλογή «ένα νησί – ένας δήμος». Όμως και στο νησί της Ρόδου εδώ και πολύ καιρό η κοινή γνώμη και σχεδόν το σύνολο των αυτοδιοικητικών έχει ταχθεί υπέρ της ιδέας του ενός Δήμου σε όλο το νησί. Τις τελευταίες ημέρες και όσο πλησιάζουμε προς την ολοκλήρωση της διαμόρφωσης του σχεδίου «Καλλικράτης», κάποιοι έχουν αρχίσει να διαφοροποιούνται και να προτάσσουν την ιδέα των τριών ή και των τεσσάρων δήμων, πρόταση η οποία μας βρίσκει αντίθετους, για τους παρακάτω ενδεικτικά λόγους:
Στο νησί της Ρόδου δεν υπάρχουν γεωγραφικοί, πολιτισμικοί, κοινωνικοί ή άλλοι λόγοι που να διαφοροποιούν τμήματα του νησιού. Οποιοδήποτε διαχωρισμός γίνεται αυθαίρετα και λόγοι ιστορικότητας που συνήθως επικαλούνται στοχεύουν με λαϊκισμό σε άκαιρα τοπικιστικά συναισθήματα. Η ιστορία μας προτρέπει εδώ και 2.400 χρόνια προς τις γενναίες ενώσεις και όχι στις φοβικές διαιρέσεις.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η συγκεκριμένη διοικητική μεταρρύθμιση αποτελεί εξ’ ορισμού μια τελείως νέα πραγματικότητα, όπου η εξ’ αρχής αναδιάρθρωση των δομών της δημόσιας διοίκησης και η από μηδενική βάση αναθεώρηση της κάθετης και οριζόντιας διάρθρωσης των δήμων είναι αναπόφευκτη. Με το νέο σχέδιο η τοπική αυτοδιοίκηση έρχεται αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις και οι νέοι δήμοι δε μπορούν να αποτελέσουν απλά τη συνέχεια των παλιών καθώς έτσι είναι καταδικασμένοι να καταλήξουν σε ημίμετρα και «μπαλώματα» υπηρεσιών.
Οι νέοι δήμοι πρέπει να σχεδιάσουν τον οδικό άξονα που θα ακολουθήσουν την επόμενη δεκαετία ώστε να ολοκληρωθεί ένα ρεαλιστικό, βιώσιμο, ανθρώπινό πρόγραμμα ανάπτυξης που θα είναι ολοκληρωμένο (μεταξύ άλλων) και γεωγραφικά. Για να καταρτιστεί ένα τέτοιο πρόγραμμα, δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται από αόρατα σύνορα, όπως είναι τα όρια των δήμων εντός του νησιού μας σήμερα.
Δεν είναι δυνατόν να σχεδιαστούν ολοκληρωμένα προγράμματα ανάπτυξης χωρίς να συμπεριλαμβάνουν τη διαχείριση των υποδομών, μεταφορών, υγείας, ύδρευσης, αποχέτευσης, απορριμμάτων, κ.λ.π. για ολόκληρο το νησί. Δεδομένου ότι στο νησί οι προαναφερθείσες υποδομές οφείλουν να είναι ενιαίες, οποιαδήποτε λύση με περισσότερους του ενός δήμου, είναι καταδικασμένη να μας οδηγήσει σε τοπικές κοινωνίες με ελλιπή προγράμματα και ανεπαρκείς σχεδιασμούς και τη διαιώνιση των προστριβών μεταξύ δήμων, ακυρώνοντας τους στόχους της διοικητικής μεταρρύθμισης που όλοι συμφωνούμε για την αναγκαιότητα της.
Από τα παραπάνω γίνεται προφανής ότι η επιλογή ενός ενιαίου, ισχυρού, αυτοδιοικούμενου δήμου στο νησί της Ρόδου, με απεριόριστες προοπτικές ανάπτυξης είναι μονόδρομος και αποτελεί τη καλύτερη λύση για τους κατοίκους αυτού του νησιού.
Η λύση του ενιαίου δήμου Ρόδου όμως, γίνεται επιτακτική και για το συμφέρον συνολικά του Αιγαίου, που στη νέα εποχή που ξεκινάει, θα αναζητήσει τον πρωτοπόρο αυτοδιοικητικό σχηματισμό που θα αποτελέσει την ατμομηχανή ανάπτυξης της περιοχής μας αλλά κυρίως τον ηγέτη παραγωγής πολιτικού έργου και κοινωνικού σχεδιασμού.
Την ηγετική παρουσία της Ρόδου στο Αιγαίο δεν την απεμπολούμε, οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε.
Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
neoisosialistes@mail.gr - http://neoisosialistes.blogspot.com