ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Μετά τις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές περάσαμε σε μια αναγκαία διαδικασία προσδιορισμού του πολιτικού ύφους αλλά και της κατεύθυνσης που θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, ώστε αφενός να είναι έντιμο απέναντι στον Ελληνικό λαό ως προς την ευθύνη της αντιπολίτευσης που του ανέθεσε και αφετέρου αντάξιο της ιστορίας του κινήματος που το θέλει κόμμα λαϊκό, ισχυρό, προοδευτικό, να οδηγεί τις εξελίξεις, έτοιμο με σύγχρονες και ρεαλιστικές προγραμματικές θέσεις, να προσφέρει λύσεις και διέξοδο σε καιρούς δύσκολους για τη χώρα.
Οι εσωτερικές εκλογές του Νοεμβρίου ήταν επιτυχημένες από άποψη συμμετοχής αλλά και σημαντικές δεδομένου ότι ο ελληνικός λαός (φίλοι και μέλη του ΠΑΣΟΚ) έδειξε ότι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα που θα αποτελέσει την επόμενη κυβέρνηση είναι αυτό που οραματίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου. Απέδειξε ότι ο ελληνικός λαός νιώθει έτοιμος, σε μια εποχή πολιτικής οπισθοδρόμησης και μιζέριας, να προχωρήσει σε νέους προοδευτικούς τρόπους διακυβέρνησης, άμεσης και γενικευμένης δημοκρατίας, σε ένα κράτους δικαίου και αλληλεγγύης.
Η εξειδίκευση των αξόνων και των παραμέτρων για την πραγμάτωση του στόχου αυτού σύμφωνα με το όραμα του προέδρου, που τελικά είναι και η θέληση των περισσοτέρων πολιτών, θα εξαχθεί μέσα από τη διαβούλευση όχι μερικών πρωτοκλασάτων στελεχών και συγκεκριμένων φορέων, αλλά μέσα από τη διαβούλευση του συνόλου των πολιτών αυτής της χώρας που πιστεύουν ότι έχουν κάτι να πουν, κάτι να προσφέρουν. Αυτό γιατί στη νέα πραγματικότητα που βαδίζουμε η ενεργός συμμετοχή των πολιτών δεν είναι θεωρητικό δικαίωμα αλλά πρακτική συνεχούς ευθύνης.
Για τα παραπάνω εργαζόμαστε μέλη, και φίλοι του ΠΑΣΟΚ από τον Νοέμβριο έως σήμερα και θα συνεχίσουμε ως το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο. Εργαζόμαστε στην προετοιμασία, αλλά και στη συμμετοχή μας στον προσυνεδριακό διάλογο που βρίσκεται πλέον στην τελική ευθεία. Η απασχόληση μας όμως με αυτή τη ιστορική για το κόμμα διαδικασία μείωσε τα αντανακλαστικά μας ως προς τρέχοντα προβλήματα που συμβαίνουν γύρω μας.

Ίσως και ο απίστευτός ρυθμός με τον οποίο η ΝΔ τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει επιδοθεί στη κατάλυση του κράτους με την συνεχή διάλυση της κρατικής μηχανής όπως φάνηκε στην κρίση του περασμένου καλοκαιριού, στην απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών στο σκάνδαλο των ομολόγων αλλά και από τα σκάνδαλα που έρχονται πλέον καθημερινά στη επιφάνεια τις τελευταίες εβδομάδες.

Ίσως η αδιανόητη για πολλούς από μας, κατάργήση θεσμών διαφάνειας (βλ. παραγκώνιση ΑΣΕΠ) αλλά και λοιπών ανεξάρτητων αρχών προάσπισης της Δημοκρατίας (βλ. παραίτηση Δ.Σ. Αρχής Προστασίας Δεδομένων, βλ. αρχειοθέτηση/συγκάληψη έρευνας των υποκλοπών, συγκάλυψη σκανδάλου ομολόγων), μηχανισμών Δημοκρατίας και Ισονομίας που απαιτήθηκαν από την κοινωνία και θεσμοθετήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Ίσως και κάποια άλλα γεγονότα, μας έκαναν ανεχτικούς σε αντίστοιχα γεγονότα που συμβαίνουν εδώ στη γειτονιά μας. Έτσι:

Δεν αντιδράσαμε όταν η νέα δημοτική αρχή του Δήμου Ροδίων, με το καλημέρα (1η μέρα ανάληψης καθηκόντων) αντί να τείνει χείρα συνεργασίας στους υπαλλήλους του Δήμο (στο κάτω - κάτω αυτούς έχει για να υλοποιήσει όσα έχει υποσχεθεί) άνοιξε πόλεμο εναντίον τους. Παραγκώνισε υπηρεσιακές δομές, αδιαφόρησε για το στελεχιακό δυναμικό, αδρανοποίησε δυνατότητες που έχει ο Δήμος. Το αποδώσαμε αρχικά κάποιοι και στο άγχος των ευθυνών που αναλάμβαναν.
Δεν αντιδράσαμε και στο πρωτοφανή διπλασιασμό των δανειακών υποχρεώσεων τον πρώτο μήνα γιατί σεβαστήκαμε την λαϊκή εμπιστοσύνη που διέθετε (σήμερα άραγε ;) και την ανάγκη να μη παρέμβουμε σε αποφάσεις σκοπιμότητας της Δημοτικής Αρχής, παρόλο που το πρόγραμμα που ψήφισε ο Ροδιακός λαός ήταν διαφορετικό (άλλωστε η δεξιά τακτική αναλύθηκε από τον κ. Αλογοσκούφη : «άλλα τι λέμε προεκλογικά και αλλά αυτά που κάνουμε όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα προβλήματα…»).
Δεν αντιδράσαμε στις βεβιασμένες κινήσεις αξιοποίησης (ξεπουλήματος για μερικούς) της δημοτικής περιουσίας παρά τους προφανείς κινδύνους που ελλόχευαν και πάλι για να μη παρέμβουμε σε αποφάσεις σκοπιμότητας.
Δεν ανακατευτήκαμε και στη περίπτωση της ταλαιπωρίας των εργαζομένων στη πολύπαθη επιχείρηση ΑΔΕΚΤ, που οφείλεται σε μια αδικαιολόγητη πρεμούρα της νέας Δημοτικής Αρχής να την κλείσει άρον - άρον, πρώτη ουσιαστικά μέσα από εκατοντάδες αντίστοιχες προβληματικές δημοτικές επιχειρήσεις σε εθνικό επίπεδο, που βάσει του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων έπρεπε όντως να μπει στη διαδικασία εκκαθάρισης και κλεισίματος. Έτσι βρέθηκαν 75, αρχικά, εργαζόμενοι να μην πληρώνονται λόγω διαφόρων προβλημάτων που συνεχώς προέκυπταν (ενώ συνέχιζαν όμως να εργάζονται κανονικά) και 55 από αυτούς ακόμη να μην έχουν πληρωθεί, παρά τις συνεχείς περί τους αντιθέτου διαβεβαιώσεις του ίδιου του Δημάρχου, πάντα γιατί κάτι έλειπε από τους φακέλους, γιατί κάποια διαδικασία δεν έγινε που έπρεπε να γίνει πριν την απόφαση κλεισίματος κι έπρεπε να βρεθεί τρόπος να γίνει κατόπιν. Και δεν ανακατευτήκαμε για να μην οξύνουμε τα πνεύματα και να μην πάρει σε καμιά περίπτωση πολιτική διάσταση ένα θέμα που μπορεί να επιλυθεί διαδικαστικά (και όχι δικαστικά), αρκεί να υπάρχει η σχετική διάθεση από όλους (υπάρχει ;). Και να είστε σίγουροι ότι πολιτική εκμετάλλευση στη πλάτη εργαζομένων δεν θα κάνουμε ποτέ.
Όμως, παράλληλα με τις παραπάνω λανθασμένες κινήσεις, υπήρξαν και περιπτώσεις πρωτοφανών διωγμών υπαλλήλων, όπου εκεί έχουμε χρέος (έστω και καθυστερημένα για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω) να πάρουμε θέση.
Στη μια περίπτωση έχουμε την άνευ προηγουμένου περίπτωση απόλυσης ενός άξιου διευθυντή (κατά δήλωση του νυν Δημάρχου), χωρίς συγκεκριμένη αιτία, με συνοπτικές διαδικασίες και περίεργες μεθοδεύσεις, χωρίς να δοθεί το δικαίωμα στον υπάλληλο να καταθέσει έστω την υπεράσπιση του. Το ότι ο εκπρόσωπος τόσο των εργατοτεχνιτών της επιχείρησης όσο και ο εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού φορέα των μηχανικών (Τ.Ε.Ε.) συναίνεσαν κατά παράβαση του συνδικαλιστικού τους χρέους και δεν υπερασπίστηκαν τον συνάδελφο τους που δεν είχε υποπέσει σε κανένα διοικητικό ή άλλο παράπτωμα, φανερώνει τον σκοτεινό τρόπο της όλης μεθόδευσης. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο ότι κατά τη θητεία του συγκεκριμένου Διευθυντή, μελετήθηκε κι εκτελέστηκε το δίκτυο αποχέτευσης στο σύνολο σχεδόν της πόλης μας, μελετήθηκε και προχώρησε η δημοπράτηση ενός τεράστιου έργου όπως αυτό του φράγματος Γαδουρά, κατασκευάστηκε ο Βιολογικός Σταθμός, μεταστεγάστηκε η επιχείρηση σε ένα νέο αξιόλογο κτίριο, αναβαθμίστηκαν γενικώς οι υπηρεσίες της υπηρεσίας και εν γένει η όλη πορεία της επιχείρησης κατά τη θητεία του, αντανακλά και το γενικότερο θετικό έργο που άφησαν παρακαταθήκη οι προηγούμενοι Δήμαρχοι της πόλης μας. Το ότι σε συνέχεια της παραπάνω αναιτιολόγητης απόλυσης, αλλά και των όσων δημοσιοποιήθηκαν από τον απολυμένο Διευθυντή, αντί αφενός να δοθεί μια πλήρη εξήγηση της απόλυσης του αλλά κυρίως να δοθούν επιχειρήματα για τα όσα καταλογίζονται από αυτόν, στη Δημοτική Αρχή, η τελευταία εξαπέλυσε ανισοβαρή πόλεμο με προφανή σκοπό τον εκφοβισμό και τη αποσιώπηση του συγκεκριμένου ατόμου. Θεωρούμε ανέντιμο η δημόσια διοίκηση να χρησιμοποιείται για να καλύψει πολιτικές ανεπάρκειες, προσωπικές αντιπαραθέσεις, αλλά και ατεκμηρίωτες διοικητικές επιλογές (ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί σε τι ακριβώς αντιστοιχεί η συμμετοχή του Δήμου Ιαλυσού, καθώς άλλα δηλώθηκαν από την διοίκηση της ΔΕΥΑΡ και τον Δήμαρχο Ιαλυσού και άλλα κατόπιν από τον Δήμαρχο Ροδίων, ενώ προσφάτως είχαμε και την «περίεργη» εξέλιξη όσον αφορά το έργο του αγωγού σύνδεσης Αρχαγγέλου κι Αφάντου με τη Ρόδο).
Στην άλλη περίπτωση έχουμε τον απίστευτο πόλεμο σε υπηρεσιακό επίπεδο εναντίον του εκλεγμένου, νομίμου εκπροσώπου των υπαλλήλων του Δήμου, για θέματα που αφορούν αποκλειστικά τον σύλλογο και συνδικαλιστικές θέσεις του συλλόγου. Και στη περίπτωση αυτή η τακτική είναι ίδια, μέσω ιδιαίτερα υψηλών ποινών (παρακράτηση μισθού, πειθαρχικά, κ.λ.π.), η δημοτική αρχή προσπαθεί να εξουθενώσει οικονομικά και ψυχολογικά τον εργαζόμενο, με συνεχείς απειλές με σκοπό τον εκφοβισμό του ώστε ουσιαστικά να μην κάνει τον συνδικαλιστικό του καθήκον. Η τακτική της απομόνωσης και της πίεσης συγκεκριμένου συνδικαλιστή ώστε να καμφθεί γενικά το συνδικαλιστικό φρόνιμα ενός μεγάλου συλλόγου εργαζομένων, μας παραπέμπει σε κλασικές δεξιές τακτικές που ως χώρα, μετά από πολύ αγώνα, νομίζαμε ότι ήταν είχαμε πλέον στοιβάξει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Δυστυχώς γίνεται εμφανές ότι αν δεν υπερασπιστούμε ΤΩΡΑ, τα θεμελιώδη κεκτημένα της δημοκρατίας (και ο υγιείς συνδικαλισμός αποτελεί βασική έκφανση αυτής) είμαστε καταδικασμένοι στο μέλλον να χρειαστεί επαναλάβουμε και πάλι τους αγώνες που έδωσαν παλαιότερα, συμπολίτες μας, συνάδελφοι μας … Σύντροφοι μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ τη δημοτική αρχή του Δήμου Ροδίων να σταματήσει, τον πολιτικό κατήφορο που βαδίζει και αφενός να κάνει τα αναγκαία βήματα για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του συλλόγου των εργαζομένων (είναι προς το συμφέρον της δημοτικής αρχής αλλά κυρίως προς το συμφέρον του τόπου μας) και να αντιληφθεί πως η Δημοκρατία επιτάσσει ερωτήματα, σκιές και αμφισβητήσεις που αφορούν είτε διοικητικές, είτε πολιτικές επιλογές, να απαντώνται με επιχειρήματα και μόνο. Η τακτική του εκφοβισμού, φανερώνει την ανυπαρξία πολιτικής, τη προσωπική μικροψυχία και τις δεξιές πολιτικές καταβολές, που έχουν καταδικαστεί από την πολιτική ιστορία του τόπου μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ τη δημοτική αρχή, μαζί με τους εκπροσώπους μας στο κοινοβούλιο, αλλά κυρίως τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης στη περιοχή μας (Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας) να παραστούν στο ελεγκτικό συνέδριο (19/2/2008) στην Αθήνα και να πιέσουν εκεί και όπου αλλού πρέπει για το θέμα των «55 της ΑΔΕΚΤ». (όταν νόμοι δεν εξυπηρετούν τον σκοπό πους, όταν οι θεσμοί απαξιώνονται και η λειτουργία του κράτους εναπόκειται πλέον σε δικαστικές αποφάσεις, τότε ολισθαίνουμε πίσω στην εποχή που τα δικαιώματα μας τα αποκτούσαμε με παρακάλια σε μεσολαβητές σωτήρες – ας είναι κι έτσι όμως).
ΚΑΛΟΥΜΕ, όμως και τους εργαζόμενους να στηρίξουν τους συναδέλφους τους όταν αυτοί διώκονται αδίκως με σκοπό την προσωπική ή / και τη συνδικαλιστική τους εξόντωση και να δηλώσουμε μαζί τους τη συμπαράσταση μας στους απλήρωτους συναδέλφούς τους.


Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
neoisosialistes@mail.gr - http://neoisosialistes.blogspot.com/