Ανατροπη κατεστημένου

Είναι κοινό γνώρισμα των κρίσεων, η αναζήτηση άμεσων και πρόσκαιρων λύσεων. Η αγωνία για γρήγορη και όσο το δυνατό ανώδυνη διέξοδο οδηγεί το πλήθος στο έτοιμο.

Ποιοι όμως το ετοίμασαν; είναι το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε πριν το ακολουθήσουμε.

Ποιοι έχουν την δυνατότητα εν μέσω κρίσεως να κατασκευάζουν illustration αντικαταστάτες προκειμένου να αντικαταστήσουν τον προηγούμενο, τον φθαρμένο ; Προφανώς οι ισχυροί, το κατεστημένο που μας οδήγησε στην κρίση.

Και πως αναγνωρίζουμε τον «κατασκευασμένο» αντικαταστάτη ; Μα από το λογότυπο της κατασκευάστριας εταιρείας στο πλάι. Από το κουτί που είναι από το ίδιο μαγαζί. Το ψεύτικο φαίνεται από την αφύσικη συμμετρία, από τις ύποπτες συμπτώσεις, το ατσαλάκωτο κουστούμι, έτοιμο – ραμμένο από καιρό. Το στημένο γίνεται αντιληπτό από την υπερβολική προώθηση, από αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν … από τους παλιούς, τους ισχυρούς … το κατεστημένο. Είναι το media-κο κατασκεύασμα, δήθεν νέο, δήθεν ανεξάρτητο, που λειτουργεί ως παγίδα για τους ανυποψίαστους.

Μια κοινωνική, πολιτική κρίση αποτελεί ευκαιρία για κοινωνικές ανατροπές. Αυτό σημαίνει την ανατροπή του κατεστημένου, προκειμένου κλειστές πόρτες να ανοίξουν, όχι προς δικαίωση των αδικημένων, αλλά γιατί αυτό είναι το υγιές, γιατί αυτό οδηγεί στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας.

Τέτοιες κοινωνικές ανατροπές, επιτυγχάνονται όταν γίνει ορατή η κατεύθυνση, όταν τα ζητούμενα γίνουν κοινή απαίτηση, όταν δημιουργηθεί ένας σημαντικός πυρήνας ανθρώπων που θα αναλάβουν να ανοίξουν τον δρόμο. Άνθρωποί νέοι, στο πνεύμα, που αδιαφορούν για την πεπατημένη, που νομοτελειακά θα οδηγήσει στο ίδιο σημείο και κάνουν το δύσκολο : Δεν ακολουθούν παλιά μονοπάτια, ανοίγουν νέους δρόμους.

Σαφώς τέτοιες κινήσεις χρειάζονται οδηγό. Η αιχμή του δόρατος που θα είναι μυτερή, διεισδυτική αλλά και ανθεκτική, ο επικεφαλής, ο αρχηγός.

Τα γνωρίσματα αυτού του αρχηγού είναι το ζητούμενο στη παρούσα φάση να καθορίσουμε, για να μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε. Συνήθως η πρώτη σκέψη είναι σε κάτι το ολοκαίνουργιο, το ατσαλάκωτο, το άφθαρτο, το διαφορετικό. Όμως δεν μιλάμε για τον πυρήνα των ανθρώπων που θα υλοποιήσει την αλλαγή, μιλάμε για τον αρχηγό. Εδώ τα πράγματα αλλάζουν :

Πρέπει να είναι κάποιος που έχει γευτεί νίκες αλλά και ήττες, γιατί πρέπει να ξέρει τι σημαίνει αγώνας. Πρέπει να είναι κάποιος που έχει περπατήσει ξανά σε ανεξερεύνητα εδάφη, για να είναι προετοιμασμένος. Πρέπει να είναι κάποιος που πιστεύει στον σκοπό, για να τον πιστέψουν. Πρέπει να είναι έτοιμος για ανατροπές, γιατί αυτές είναι αναγκαίες. Βέβαια αυτά τα χαρακτηριστικά, ταιριάζουν συνήθως σε περισσότερους τους ενός. Ο ένας ξεχωρίζει από το χάρισμα να εμπνέει τους υπόλοιπους, από την ικανότητα να συσπειρώνει, από τη δύναμη να επιβληθεί.

Σε μια περίοδο διάχυτης καχυποψίας όμως, είναι ζητούμενο ακόμη ο αρχηγός να μην έχει σκιώδεις υποστηρικτές. Είναι σημαντικό προκειμένου να πείσει για τις προθέσεις του, να είναι ξεκάθαρος ο περίγυρος του.

Τέλος, εν μέσω γενικότερης κρίσης αξιών, ηθικής, πολιτικής ρευστότητας, το ζητούμενο είναι να είναι «πολιτικός», γιατί όσο και αν μας ξενίζει σήμερα ο όρος, ο ρόλος του αρχηγού της κίνησης που θα ανατρέψει κατεστημένα, οικονομικά, επιχειρηματικά, ταξικά, είναι μόνο πολιτικός και οι αναγκαίες τεχνοκρατικές προσεγγίσεις, αναλύσεις και λύσεις, οφείλουν να υπηρετήσουν την πολιτική βούληση και όχι να την κατασκευάσουν.

Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου

neoisosialistes@mail.gr - http://neoisosialistes.blogspot.com