Στο τέλος αυτής της βδομάδας, στις 18 Μαΐου, ολοκληρώνει το ΠΑΣΟΚ μετά από ένα εξάμηνο, ένα δύσκολο, αναγκαίο, ψυχοφθόρο (και σύντροφο-φθόρο καμιά φορά), αλλά συνάμα όμορφο πολιτικό αγώνα. Ένας πολιτικός, δημοκρατικός, μακρύς αγώνας που οδηγεί το ΠΑΣΟΚ αναγεννημένο, δυνατό, ορεξάτο, επίκαιρο και πρωτοπόρο να θέσει επί τάπητος τα πραγματικά σημερινά πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα του τόπου μας, να προτείνει λύσεις αλλά και να αναδείξει ανθρώπους που έχουν τη διάθεση και τη δυνατότητα να υλοποιήσουν το πρόγραμμα του.
Στην αρχή, για πρώτη φορά στη χώρα μας ένα κόμμα δεν ανέδειξε ένα αρχηγό που κάποιο «σοφό γηρατείο» του προσέφερε, ούτε κάποιον τον οποίο τα ΜΜΕ, οι δημοσκόποι και τα παπαγαλάκια, του ανεδείκνυαν ως τη μόνη σίγουρη οδό στην εξουσία. Διάλεξε ανάμεσα σε τρεις ικανότατους πολιτικούς άνδρες, αυτόν που του προσέφερε το πιο προχωρημένο και πιο δημοκρατικό όραμα, διάλεξε ως πρόεδρο τον ικανότερο για να αναλάβει τα ηνία της χώρας σε δεκαπέντε – είκοσι μήνες (δεν είναι παραπάνω), γιατί αυτό ήταν το ερώτημα : όχι ποιος είναι ο καλύτερος αρχηγός αλλά ποιος είναι ο καλύτερος για να του εμπιστευτούμε τη διακυβέρνηση της χώρα μας. Αυτό τελείωσε και το κόμμα, σε πείσμα μερικών κορακιών που έλπιζαν να μαζέψουν τα κομμάτια του, δεν διαλύθηκε υπό το βάρος των προσωπικών φιλοδοξιών, γιατί αλήθεια τελικά είναι ότι, στο ΠΑΣΟΚ το αίσθημα ευθύνης παραμένει υψηλό, τριάντα πέντε χρόνια τώρα.
Κατόπιν προετοιμάστηκε, διοργανώθηκε και ολοκληρώθηκε ένα πολυπληθές συνέδριο, με τη συμμετοχή φυσικά των εν ενεργεία αιρετών και ιστορικών στελεχών του κόμματος αλλά κυρίως με τη συμμετοχή συνέδρων που ψηφίστηκαν άμεσα από την ευρύτερη βάση του ΠΑΣΟΚ : τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ. Στο συνέδριο τέθηκε υπό αναθεώρηση το πρόσφατα (προεκλογικά) κατατεθειμένο, πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, μετά από μια ευρύτερη διαβούλευση που είχε γίνει σε τοπικό επίπεδο. Εγκρίθηκαν τα νέα κεντρικά όργανα του κινήματος και αποφασίστηκε ποια θα είναι η νέα δομή του σε πανελλαδικό επίπεδο. Το συνέδριο ήταν επιτυχές, γιατί και ενωμένο και δυνατό βγήκε από αυτό, αλλά κυρίως γιατί πλέον είναι ξεκάθαρη η θέση του, η στάση του, η πορεία του από εδώ κι εμπρός και οι απώτεροι στόχοι του.
Τα παραπάνω έγιναν, παράλληλα με την άσκηση εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ των αντιπολιτευτικών του καθηκόντων, που παρόλο το νωπό της επανεκλογής της κυβέρνηση του κου. Καραμανλή (που δυστυχώς δε κατάλαβε ότι ήταν προφανώς η «τελευταία ευκαιρία του»), ήταν πολλά τα θέμα που προέκυψαν, αλλά το ΠΑΣΟΚ ήταν ΚΑΙ εκεί :
Ανέλυσε το έωλο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο κι αντιπρότεινε τα ελάχιστα βασικά στοιχεία που πρέπει να διασφαλίσει το κράτος για την αξιοπρεπή διαβίωση των χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων της κοινωνίας μας.
Απαίτησε της πλήρη διαλεύκανση του σκανδάλου Siemens (παρόλο που κάποιοι που είχαν κι έχουν λόγο για τη συγκάλυψη του, με μπλόφες προσπάθησαν να τρομάξουν το ΠΑΣΟΚ).
Στάθηκε με πολιτική αξιοπρέπεια μακριά από ροζ ιστορίες και τον εξευτελισμό του πολιτικού βίου της χώρας μας.
Στάθηκε υπεύθυνα στο πλευρό της κυβέρνησης, χαράσσοντας τη «κόκκινη γραμμή», ώστε να ξέρει ο πρωθυπουργός και η υπουργός εξωτερικών τι υπερασπίζονται, στήριξε τους εκπροσώπους της χώρας μας, ώστε τη τελευταία τουλάχιστο στιγμή να περισώσουν αυτά που άφησαν έκθετα τόσο καιρό λόγω της ανικανότητας και της αναλγησίας τους.
Στάθηκε στο πλευρό των εργαζομένων στα λιμάνια και προσπάθησε να ανακόψει τον επικίνδυνο δρόμο που πήρε η κυβέρνηση με τη πολιτική της παράδοσης των μεγάλων λιμανιών της χώρας μας, σε διεθνή οικονομικά καρτέλ (παρά τον αποκλεισμό των ενεργειών του από τα ΜΜΕ, η στάση του ΠΑΣΟΚ ήταν σαφής).
Ανέδειξε με το πιο κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεση του στο ξεπούλημα του ΟΤΕ και μάλιστα μέσω των περίεργων οδών που αφήνουν ύποπτα μεγάλα κέρδη σε αυτόκλητους διαμοσελαβητές (ήταν αυτόκλητοι άραγε?). Μια πολύτιμη δημόσια επιχείρηση που το ΠΑΣΟΚ έβαλε μέσα σε αυτήν και τον ιδιωτικό τομέα, όχι για να τη χαρίσει σε κάποιους, αλλά για να εκμεταλλευτεί κεφάλαια από την αγορά, ώστε να γίνει ο ΟΤΕ η μεγαλύτερη επιχείρηση τηλεπικοινωνιών στα Βαλκάνια (και έγινε), διασφαλίζοντας έτσι κυρίως τα εθνικά μας συμφέροντα στο σκληρό ανελέητο ανταγωνιστικό χώρο που διαμορφώνεται στις τηλεπικοινωνίες. Το έκανε όμως εξασφαλίζοντας με νόμο τη συμμετοχή του κράτους στο 30%, το πλήρη έλεγχο της εταιρείας στο κράτος και τη διασπορά των ιδιωτικών παρεμβάσεων τηρώντας ως μέγιστο όριο συμμετοχής στο 5 % ανά ιδιώτη μέτοχο.
Τώρα, στο τέλος αυτού του μεγάλου εξαμήνου, οδηγούμαστε ξανά στις κάλπες την ερχόμενη Κυριακή, για να αναδείξουμε τα περιφερειακά όργανα σε επίπεδο Δήμων (Τοπικές Οργανώσεις), Νομού (Νομαρχιακές Επιτροπές) και Περιφέρειας (Περιφερειακή Επιτροπή), καθώς και τα δίκτυα νεολαίας (δημοτικά και νομαρχιακό). Όργανα που θα συνδράμουν το ΠΑΣΟΚ στο αντιπολιτευτικό του έργο.
Αυτά τα όργανα (Συντονιστικές Επιτροπές με τον γραμματέα τους) :
θα αναδείξουν τη διαφορετικότητα του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως αυτό της Ν.Δ.,
θα ενημερώσουν τους συμπολίτες μας για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ και για τις προθέσεις του όταν οσονούπω αναλάβει ξανά την πολιτική ευθύνη της χώρας μας.
θα οργανώσουν και θα συμμετάσχουν δυναμικά στους αγώνες (και δυστυχώς προβλέπονται να χρειαστούν πολλοί) ενάντια σε κάθε νέο αντιλαϊκό νομοσχέδιο της παραπαίουσας κυβέρνησης του κου. Καραμανλή,
θα συμπαρασταθούν σε όσους πλήττονται κοινωνικά ή / και πολιτικά από τον τρόπο κυβερνάται σήμερα ο τόπος μας
και κυρίως
θα ασχοληθούν με τα τοπικά προβλήματα, προτάσσοντας άμεσα λύσεις στα πολλά τοπικά ζητήματα που μένουν στα αζήτητα τέσσερα χρόνια τώρα και μεταφέροντας τα σε κεντρικό επίπεδο, ώστε μέσω της φωνής του ΠΑΣΟΚ να καταστούν προβλήματα και της κυβέρνησης. Με περηφάνια μπορούμε να αναφέρουμε πρόσφατα παραδείγματα με το θέμα του Καστέλο, του Νοσοκομείου κ.α., όπου το ΠΑΣΟΚ τα ανέδειξε και τουλάχιστον λάβαμε σε πρώτη φάση κάποιες υποσχέσεις.
Αυτή τη Κυριακή φτάνουμε στο τέλος της προετοιμασίας του κινήματος για τη τελική νίκη στις επόμενες εθνικές εκλογές, όχι γατί επιθυμήσαμε τις καρέκλες μας (έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι από εμάς πότε δεν είχαμε και δεν τις αναζητούμε), αλλά γιατί δε μπορούμε να αρνηθούμε τις ευθύνες μας. Η συμμετοχή στις διαδικασίες της Κυριακής (18 Μαΐου) μας γεμίζει αισιοδοξία, τόσο για το πλήθος των συμμετεχόντων στα ψηφοδέλτια όσο και για τη ποιότητας τους. Μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ έχουμε χρέος να είμαστε παρόν στις εξελίξεις, να λάβουμε όλοι θέση και να εκλέξουμε τους ικανότερους μεταξύ ικανών.
Πρωτοβουλία Νέων Σοσιαλιστών Ρόδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου